Stiefanija Jełfutina
 Jełfutina w 2016 roku | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
| Klub |
Klub jachtowy „Soczi” | |||||||||||||||||||||
| Trener |
Aivazyan Viktor Valerievich | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Stiefanija Alexandrovna Jełfutina (ur. 27 stycznia 1997 w Jejsku[1][2]) – rosyjska żeglarka, olimpijka, brązowa medalistka z Rio de Janeiro w klasie RS:X. Jest nazywana Białym rekinem[3]
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera juniorska
[edytuj | edytuj kod]Karierę sportową rozpoczęła już w 2003 roku zdobywając swoją pierwszą nagrodę w żeglarstwie na regatach w Gelendżyku[4].
Na najważniejszych międzynarodowych turniejach Jełfutina zaczęła występować w 2010 roku. Na początku występowała w klasie „Bik Techno 293”, w której w lipcu 2013 roku została mistrzynią świata juniorów. Od końca 2013 roku przeniosła się do występów w klasie RS:X, a już na pierwszych juniorskich mistrzostwach świata zajęła 4. miejsce.
W 2014 roku ukończyła Liceum nr 4 w Jejsku. Od 2016 studiuje na Uniwersytecie Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki.
Mistrzostwa świata
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 2014 Elfutin została pierwszą mistrzynią świata w klasie RS: X po raz pierwszy w swojej karierze. Rok później powtórzyła swój wynik, wygrywając mistrzostwa juniorów w Langkawi[4].
We wrześniu 2014 r. wzięła udział w Pucharze Świata w Santander. W wyniku konkurencji w klasie RS: X zajęła 19. miejsce. Tym samym zapewniła sobie licencję do udziału na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016. W maju 2015 r. zwyciężyła w Pucharze Rosji w Soczi. W październiku 2015 r. była w stanie od razu trafić do pierwszej dziesiątki w dwóch dużych turniejach. Na Mistrzostwach Świata 2016 w klasie RS: X Jełfutina po raz kolejny wygrała w kategorii do 21 lat, natomiast w konkurencji dla dorosłych zajęła wysokie 5. miejsce. W lipcu 2016 roku zdobyła pierwszy medal w mistrzostwach Europy dla dorosłych, zajmując trzecie miejsce na mistrzostwach w Helsinkach[5][6].
Igrzyska olimpijskie
[edytuj | edytuj kod]14 sierpnia 2016 zdobyła historyczny brązowy medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro w klasie RS: X, stając się jedną z najmłodszych rosyjskich medalistek. Uzyskała łącznie 85 punktów (zajęła 2. miejsca w 1. i 5. wyścigu[7])[8].
Rodzina i klub
[edytuj | edytuj kod]Jej młodsze siostry Wasilisa i Jekaterina zajmują się łyżwiarstwem figurowym.
Należy do klubu „Soczi”, gdzie trenuje pod okiem Wiktora Waleriewicza Ajwazjana[9].
Nagrody i osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2011: Żeglarz roku w Rosji w nominacji „Drużyna roku” (wraz z Andriejem Zagainovem i Yevgeny Ayvazyan)
- 2013: Żeglarz roku w Rosji,
- 2016: „Junior 2016” według magazynu „Juniorport”[10]
- 2016: Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny» II stopnia – za wybitne osiągnięcia sportowe w czasie XXXI Olimpiady w 2016 roku w Rio de Janeiro (Brazylia)[11]
- 2016: Czczony Mistrz Sportu Rosji[12]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sailor Biography [online], sailing.org [dostęp 2018-02-22] (ang.).
- ↑ Stefaniya Elfutina Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-30] (ang.).
- ↑ Стефания Елфутина: девушка, опережающая ветер [online], proboating.ru [dostęp 2019-12-03].
- ↑ a b Стефания Елфутина [online], uniorsport.ru [dostęp 2018-02-22].
- ↑ Стефания Елфутина – бронзовый призёр чемпионата Европы и победительница молодежного первенства Европы по парусному спорту в олимпийском классе «RS:X» [online], www.allsportinfo.ru [dostęp 2018-02-22].
- ↑ Стефания Елфутина: девушка, опережающая ветер [online], proboating.ru [dostęp 2018-02-22].
- ↑ 2016 Summer Olympics Bio - Stefania Elfutina [online], ESPN.com [dostęp 2018-02-22].
- ↑ Олимпийские игры. Россиянка выиграла историческую медаль ОИ в парусном спорте [online], 14 sierpnia 2016 [dostęp 2018-02-22] (ros.).
- ↑ Rusyachting [online], rusyf.ru [dostęp 2018-02-22].
- ↑ Юниор 2016 года [online], uniorsport.ru [dostęp 2018-02-22].
- ↑ Наградные приказы – Министерство спорта Российской Федерации [online], minsport.gov.ru [dostęp 2018-02-22] (ros.).
- ↑ Официальный интернет-портал правовой информации [online], publication.pravo.gov.ru [dostęp 2018-02-22].